Όταν ο μεταφραστής παίρνει ένα λογοτεχνικό κείμενο προς μετάφραση στα χέρια του και το διαβάζει, το κάνει ξεκάθαρα από τη θέση του αναγνώστη. Βυθίζεται σε αυτό, ταυτίζεται και συμπάσχει με τους χαρακτήρες του, προσπαθεί ενίοτε να λύσει το μυστήριο του βιβλίου, να το νιώσει, να αντλήσει τη χαρά από την ανάγνωσή του που θα αντλούσε ο καθένας μας. Είναι όμως ο μεταφραστής ένας κοινός αναγνώστης; Μπορεί να διαχωρίσει τη δουλειά από τη διασκέδασή του; Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά δεν μπορεί να είναι μία και καθολική.
Πηγή: philadelphus
Trajectory, a digital distributor and technology developer, has developed a proprietary algorithm platform it claims will take book recommendations to a new level of accuracy and utility. After scanning the text of a book, Trajectory claims its technology can deliver better keywords and book recommendations to its clients in the bookselling, library and school markets.
Trajectory is now offering commercial access to its Natural Language Processing Engine, a series of “deep learning algorithms,” said Trajectory CEO Jim Bryant, that will deliver a “big step forward in book discovery”—the ability to connect readers to desirable books they don’t already know about. The technology, he said, effectively maps and displays the personality of a book which can then be compared to other books.
According to Djikic and Oatley’s analysis, there are 3 aspects of art in literature that can affect not only short-term but longer-range changes in personality.